धरा _dharā

धरा [धरति विश्वं धृ-अच्]

1 The earth; धरा धारापातैर्मणि- मयशरैर्भिद्यत इव Mk.5.22.

-2 A vein.

-3 Marrow.

-4 The womb or uterus.

-5 A mass of gold or other valu- ables given as a present to Brāhmaṇas.

-6 The ground, earth, land; ब्रह्मचारी धराशयः Ms.6.26.

-Comp. -अधिपः a king.

-अमरः, -देवः, -सुरः a Brāhmaṇa.

-आत्मजः, -पुत्रः, -सूनुः 1 epithets of the planet Mars.

-2 epithets of the demon Naraka.

-आत्मजा an epithet of Sītā.

-उद्धारः deliverance of the earth.

-उपस्थः the surface of the earth.

-धरः 1 a mountain.

-2 an epithet of Viṣṇu or Kṛiṣṇa.

-3 of Śeṣa. ˚इन्द्रः N. of Himālaya; Śi.1.5.

-धवः, -पतिः 1 a king; निषेधादनुगन्तॄणां ततः क्रुद्धो धराधवः Rāj.T.7.336.

-2 an epithet of Viṣṇu.

-भुज् m. a king.

-भृत् m. a mountain.